You're خوش آمدید. 8 قابل توجه توصیه‌هایی درباره بالش بادی

اولین اثر بزرگِ ارکسترال بتهوون، سمفونی شماره ۱، در سال ۱۸۰۰ خلق شد؛ و در سال ۱۸۰۱، شش کوارتت زهی (اپوس ۱۸) ساخت. او با نوآوریهایی مانند مدولاسیونهای زیاد، ناگهانی و خیلی دور از تنالیتهٔ اصلی، حذف سکوت و ایست در بین بعضی از موومانها، حرکت دَوَرانی (سیکلیک) بر روی یک تم، طولانیکردن موومانها از طریق گسترش و کدا، جایگزینی اسکرتسو به جای منوئه، گنجاندن مارش عزا و موسیقی آوازی در سمفونی، استفادهٔ متفاوت از نوانس و در نهایت ارکستراسیون نوآورانه و رنگآمیزیهای جدید ارکسترال است که میتوان بتهوون را نخستین آهنگساز رمانتیک بهشمار آورد. وی شخصیتی مهم در انتقال بین دورههای کلاسیک و رمانتیک در موسیقی غرب بود و یکی از بزرگترین آهنگسازان اروپایی به حساب میآید. بنا بر جایگاه فرد، بین یک تا شش تشک بر روی یکدیگر قرار داده میشد و معمولا تختخواب و ملافهها و ملزومات آن نزدیک یک سوم از داراییهای فرد را دربرمیگرفتند. لودویگ یک پسر بهنام یوهان داشت که در همان مؤسسهٔ موسیقی بهعنوان خوانندهٔ تنور کار میکرد و برای تکمیل درآمدش، به آموزش ساز شستیدار و ویولن نیز میپرداخت. از آن جمله، با تکرار تغییراتی که در وین توسط برادرش یوزف دوم انجام شده بود، اصلاحاتی را مبتنی بر فلسفه روشنگری انجام داد و به افزایش حمایت از آموزش و هنر پرداخت.

لوئی چهاردهم فرانسه و چارلز دوم (انگلستان) نقش برجستهای در رواج این فرهنگ داشتند. کار بعدی او وقتی بود که مقامات شهرداری در بن، مأمور شده بودند بهمناسبت وفات یوزف دوم در سال ۱۷۹۰ و همچنین انتخابِ لئوپولد دوم بهعنوانِ امپراتوری روم مقدس، قطعهٔ کانتات سفارش دهند. مادر بتهوون بر اثر بیماری سِل درگذشت، بتهوون خودش این حدس را زده بود که مادرش مسلول است و این مشکل او را عذاب میداد، پس از آن وی در نامهای رنج و غمش را از این دو موضوع بیان کردهاست. او در طول زندگی خود آثار بسیاری آفرید که نُه سمفونی، پنج کنسرتو پیانو، یک کنسرتوی ویولن، سی و دو سونات پیانو، شانزده کوارتت زهی، دو مس و اپرای فیدلیو از آن جملهاند. بررسیهای کارشناسیِ دقیق نشان دادهاست که نامه در ماه ژوئن در طول دو روز نگارش یافته و سه بار قطع شده و از خرید بالش گردنی بادی نو ادامه یافتهاست. از این نقطه به بعد، او به نخستین مکتب وین تسلط یافته بود (در آن روزها هایدن و موتسارت مشهورترین آهنگسازان این مکتب بودند) و سبک خود را شکل میداد.

Po᠎st h as been cre ated wi th the he᠎lp ​of G SA  Content　G᠎enerat​or　D᠎emov​ersi on!

از همان دوران کودکی، زندگی بتهوون با اندوه و خشونت همراه بود و چنان نبود که مانند موتسارت از نوازش و مهر خانوادگی برخوردار باشد. بتهوون دارای روحیات انقلابی و طرفدار جمهوریخواهی بود که این امر ناشی از برافروختهشدن انقلاب فرانسه و احساسات انقلابی در سراسر اروپا بود. آثار این تمایلات انقلابی و آزادیخواهی در بتهوون که با مطالعهٔ بسیاری از آثار پلوتارک و امید به ایجاد جمهوری توسط ناپلئون (هرچند خیلی زود از انقلابیون فرانسه نفرت پیدا کرد)، تا پایان عمرش برجسته ماند. بتهوون از کمی پیشتر به ناشنوایی مبتلا شده بود و بیماریاش در این سالها رو به وخامت گذاشته بود، اما وی همچنان به فعالیتاش ادامه داد و سمفونیهای سوم و پنجمِ خود را به ترتیب در سالهای ۱۸۰۴ و ۱۸۰۸ منتشر کرد. ، پایان دهد. ولی قادر به متقاعدکردنِ یوهان برای پایاندادن به این روابط نبود و از مقامات محلی و مذهبی درخواست وساطت کرد. برای آهنگسازی مورد حمایت قرار گرفت، که نتیجهٔ آن ساخت سه «تریو پیانو اپوس ۱» در سال ۱۷۹۵ شد (که اولین کارهایی بودند که او با اپوس نامگذاریشان کرد). او ۱۶ سال داشت و نامش جولیِتا گیچاردی بود. با این وجود در طولِ زندگی خود، دایرهٔ نزدیک و صمیمانه با دوستانش داشت.

در آپارتمانهای خیلی بههمریخته زندگی میکرد و بسیار تغییرمکان میداد. ناشیگری بتهوون در رفتار با زنان، ارتباط او را با آنها بسیار مشکل میساخت؛ اغلب به دام عشق زنانی میافتاد که ازدواج با آنها برای او محال بود. احتمالا چونکه فرد، ناچار بود مقدار زیادی پارچههای بسیار گرانقیمت برای داشتن چنین تختخوابی استفاده کند. از آنجایی که نوزادانِ آن دوره بهطور سنتی ظرف ۲۴ ساعت از تولدشان غسل تعمید میشدند، چنین بر میآید که خانوادهٔ بتهوون و معلمشان یوهان آلبرشتسنبرگر، روز تولد او را در ۱۶ دسامبر جشن گرفتهاند. همچنین از او بهعنوان کسی که رابطهٔ دردسرساز با معاصرانش داشتهاست، یاد میکنند. رفتوآمد داشت، با علاقه در آنجا پیانو تدریس میکرد و این راهی بود تا از زندگی خانگیِ ناکارآمد رهایی یابد. اوایل سال ۱۸۰۱، بتهوون در نامههایی برای دوستانش، راجع به علائم و مشکلاتی نوشت که هم در زندگی حرفهای و هم در زندگی اجتماعیاش، برای او مشکل ایجاد کرده بود (گرچه احتمالاً برخی از نزدیکانش قبلاً از این مشکلات آگاه بودند). پس هرچه قدر فردی به پادشاه و روابط خصوصی روزانهٔ آنها نزدیکتر میشد، بیشتر به آنها نزدیک میبود.