آب و هوا شما اضطراب است که شخص دیگری بحران وجودی

من اصلا تجربه آب و هوا و اندوه—و من
همیشه نگران این بدان معناست که چیزی اشتباه است با من.

مطالعات نشان می دهد که من در اقلیت: بیشتر
بیش از دو سوم از بزرگسالان آمریکایی می گویند که آنها تجربه “محیط زیست و اضطراب است.” فقط در ماه گذشته یک نظرسنجی نشان داد که آب و هوا تغییر کرده است منفی
تاثیر سلامت روان از 71 درصد از آمریکایی millennials و یک
متناوب 78 درصد از ژنرال Zers می گویند که تغییرات آب و هوایی به معنی نیستند
برنامه ریزی و یا نمی خواهید به کودکان است.

به عنوان آگاهی از مشکل رشد می کند, بنابراین بیش از حد احساسات ما در مورد آن. مقالات
نشو و نما در سال گذشته با عناوین مانند “چگونه ما سوگواری تغییر سیاره” “4 مراحل آب و هوا و غم و اندوه” و “تغییرات آب و هوایی باعث ما را به تجربه زیست محیطی
غم و اندوه?” تلاش برای
ارام کردن این نگرانی را در بازه زمانی از یک “مراسم تشییع جنازه
با بیحوصلگی حرف زدن” با هدف ایجاد یک “فضای جمعی برای تجربه
زیست محیطی و اندوه” در MIT دانشکده معماری و برنامه ریزی (همان سال آن را میزبانی مراقبه هدایت برای افزایش سطح آب) به آب و هوا-اضطراب پشتیبانی از گروه های برداشت تا در سراسر
کشور است.

این یک پاسخ مناسب به قدر
آنچه ما با آن روبرو هستیم: “بیولوژیکی نابودی” در فرم
ششم عمده انقراض ما سریع زباله از 12 سال دانشمندان می گویند ما را ترک کرده اند برای حفظ
گرمایش جهانی تحت 1.5 درجه سانتیگراد غرق تحقق است که بسیاری از
آسیب در حال حاضر وارد می شود هرگز قابل بازگشت نیست.

پس چرا من نه با عصبانیت اسکن توییتر برای
بعدی سازگار با محیط زیست-دیوانه? این است که من نگران نیستم. من نوشتن در مورد تغییر آب و هوا
برای زندگی—من نگران هستم. اما این گسترش ناگهانی
جمعی عزاداری بزرگ توسط جریان همه گیر اغلب احساس می کند مانند آن را
گم شده هر دو تاریخی و معاصر متن.

من شروع گزارش در تغییر آب و هوا در 2015
زمانی که من به پرواز به تورکانا در کنیا خشک گوشه شمال غربی. وقتی که شما شنیدن
در مورد “خط مقدم” از تغییر آب و هوا, تورکانا در آن است. زندگی وجود دارد محور
در اطراف دریاچه تورکانا بزرگترین کویر دریاچه در جهان است. حداقل 300,000 مردم به آن بستگی دارد برای
بقا. این دریاچه خشک.

من زندگی کرده بود در شرق آفریقا برای چند
سال که در آن نقطه گزارش زایمان صدمات حملات تروریستی حتی
یک کودتای شکست خورده اما من تا به حال هرگز در هر نقطه مانند تورکانا. من تا به حال هرگز دیده می شود به طوری
بسیاری از مردم زندگی در لبه چاقو را از وجود آن را پس
کمی به آنها فشار بیش از. در بعضی از نقاط خط در شن و ماسه نشان می دهد دریاچه کامل
نیم مایل در عقب نشینی از آن استفاده می شود به دروغ.

نشانه هایی از آخرالزمان آینده همه جا بودند:
در یک شهر یک قبرستان از پوسیدگی قایق های ماهیگیری آشغال روی زمین با هیچ
آب در چشم به دنبال مانند آنها در مورد به مجموعه بادبان را از طریق ترک خورده
زمین. حیوانات لاشه نیست غیر معمول—دنده فرار نامعقول پوست با
کرکسهای گردان سربار. وجود دارد چیزی است که احساس می کند فرازمینی
در مورد چشم انداز تا عاری از زندگی است. و آن را هنوز هم بیشتر نامطلوب با توجه به اینکه
با یکی از غنی ترین سوابق فسیلی از اوایل انسان
تورکانا شده است به نام “گهواره نوع بشر” با انسان آثار قدمت چهار میلیون سال است.

“من نمی دانم در مورد
تغییرات در جو اما علم از تغییر آب و هوا چیزی است که ما
در واقع تجربه” فیلیپ Tioko یک زن 46 ساله ماهیگیر به من گفت. Tioko نقل مکان خانواده اش می شود و نزدیک به دریاچه پس از او دام
محو شد توسط تورکانا را به طور فزاینده ای مشترک خشکسالی. در ماهیگیری
پر از شکاف اما به عنوان دریاچه قرارداد بسته است, بنابراین بیش از حد ذخایر ماهی. زمانی که
من در بازدید از خانواده تا به حال خورده در دو روز. فرزندان خود را از مو
مس, رنگی, نشانه های حاد کمبود پروتئین. او هفت ساله خمیده
چرا که از یک استخوان ناهنجاری به احتمال زیاد ناشی از نوشیدن
تورکانا بسیار فلوئوردار آب. یک پرستار در یک کلینیک محلی مشکوک
که غلظت فلورايد در حال افزایش بود به عنوان آب دریاچه کاهش می یابد. در یک روستای کوچک من بازدید 11 نفر نمی تواند راه رفتن در تمام با توجه به این ناهنجاری.

“چگونه
این تبدیل به زندگی من ؟ یک مرد از من خواست از کلبه او تا به حال سمت چپ از او
خود را از دست داده توانایی راه رفتن سال پیش. “چیزی که من درخواست برای خدا به من
قلب و برای من به بقیه.”

همانطور که با بسیاری از جوامع در خط مقدم جهانی
گرم شدن آن را دشوار است به رها کردن اثرات تغییر آب و هوا از دهه
از فقر و استعمار و استخراجی جغرافیای سیاسی. همان سال من بازدید, اتیوپی
شروع به تولید برق از سد خفگی Omo, رودخانه, دریاچه تورکانا را
منبع اصلی آب باعث سطح دریاچه به رها کردن شتاب. در تورکانا تغییر آب و هوا یک نام جدید برای یک
درد و رنج.

این نیز تصادفی نیست که تورکانا باقی مانده است
فقیرترین شهرستان در کنیا. انگلیسی استعمارگران صرف نیمه اول قرن بیستم غارت تورکانا را دام و سرقت زمین آنها توضیح داده شده به عنوان “بی ارزش ترین منطقه در
کنیا.” زمانی که تورکانا سوار نیرومند مقاومت در برابر انگلیسی ها دو برابر شد
را در سلب مالکیت محدود کردن جنبش به کوچکتر و کوچکتر بسته
زمین. این یک حکم اعدام برای تعداد بی حد و حصر چوپان که نیاز به
قادر به پرسه زدن در مسافت های طولانی به نگه داشتن گاو خود را و خود زنده است.
امروز بیش از 2 درصد جمعیت شهرستان دارای برق و
جایی بین 15 و 30 درصد از کودکان حاد
سوء تغذیه. در دهه های اخیر رو به رشد تعداد منقضی چوپان مانند
Tioko جمع آوری کرده اند در اطراف دریاچه در تلاش برای زنده ماندن کشش آن
منابع را به نقطه شکستن. هنگامی که اثرات تغییر آب و هوا شروع به
آشکار شدن تورکانا یک شانس ایستادن نیست.

“از آنجا که 1970s ما آن را احساس کرده ام این چیزی که
آمدن به تورکانا. به عنوان زمان می رود توسط آن را تنها بدتر می شود,” Ebunu Louin به من گفت
پس از او پرچم من را از صندلی که در آن او به فروش می رسد سست سیگار از یک
وان پلاستیکی در نزدیکی دریاچه در سواحل. Louin نگرانی نیست در مورد روانی رنج می برند اما در مورد بقای. و او نگرانی های بسیاری را برای کودکان: “بهتر است به مرگ
از برای دیدن فرزندان خود رنج می برند.”

این فجایع از گرم شدن کره زمین رخ خواهد داد
که در آن افراد بیشتر در معرض آن شده اند رنج می برند برای یک مدت طولانی
زمان. این نیست که آب و هوا اضطراب آمریکایی ها در حال تجربه واقعی نیست
یا مهم است. اما overemphasizing آن می تواند مبهم سهام—نه ریسک به عنوان
آنها به طور ناگهانی تبدیل شده اما ریسک به عنوان آنها همیشه بودند.

در نامه ای به جنبش آب و هوا در سال گذشته محیط زیست نویسنده مریم Annaïse
Heglar که نوشته است با قدرت در مورد آب و هوا و اندوه خودش توصیف آنچه که او خواستار “وجودی استثنایی”: جنبش محیط زیست ادعا می کنند
برای اولین بار در تاریخ به خیره کردن یک تهدید وجودی. با استناد به Jim Crow
و امریکا متناوب نژادی و خشونت او نوشت که از جمله نزدیک بینی “در خدمت
تنها به طلاق جنبش های زیست محیطی از یک مقدار بزرگتر قوس از تاریخ است.”

وجود دارد خطر مشابه من می خواهم اضافه کردن در برخی از
ما overemphasizing تجربیات شخصی ما از تغییر آب و هوا که ما
تجارب بسیار متفاوت از کسانی که در مکان هایی مانند تورکانا.

Solastalgia یک کلمه برای آب و هوا غم و اندوه و یا
سازگار با محیط زیست-اضطراب ابداع شده توسط محیط زیست دانشمند گلن آلبرشت در اوایل
2000s, توصیف احساس تولید شده توسط محیط زیست تغییر در مردم
متصل به طور مستقیم به محیط خانه خود. آلبرشت اول مشاهده آن در
مردم تحت تاثیر خشکسالی مداوم و در مقیاس بزرگ باز-برش معدن در جدید
South Wales, استرالیا است. “آن را به عنوان اگر آنها در حال تجربه چیزی شبیه
به احساس غربت” آلبرشت به تازگی گفته National Geographic, “اما هیچ یک از آنها تا به حال
خانه را ترک کرد.”

به عنوان یک کودک آمریکایی حومه که در حال حاضر تماس
واشنگتن خانه من نمی توانم ادعا را از دست داده اند چیزی مانند استرالیا
معدن جوامع باید اجازه دهید به تنهایی چیزی شبیه تورکانا را ماهیگیران اند.
امروز مستقیم اثرات تغییر آب و هوا در من وجود روزانه بیشتر
محدود به عجایب بود که بطور روز آفتابی ما تا به حال در فوریه—مختلف
تغییرات که در حالی که نگران کننده به سختی تهدید زندگی روزمره است.

از دست دادن را تجربه کردم و این که من تصور کنید
بسیاری دیگر مثل خودم تجربه کرده اند این است که اساسا یک نوع متفاوت از
از دست دادن.

فنلاندی ecotheologian Panu Pihkala اخیرا نوشت:
از وجودی چالش مواجه وسط کلاس جهانی شمالی در حال حاضر: “جهان نازل شده است به بسیار غم انگیز و شکننده تر از
مردم فکر می کردند آن بود. برای بسیاری از افراد جوان بحران آب و هوا است
enormous بحران وجودی که چهره آنها.”

این همان وحشت من تصور مجموعه در برای بسیاری از
آمریکایی ها در اولین هفته از این بیماری همه گیر دراماتیک و غرق شدن
تحقق است که شاید فروشگاه های مواد غذایی بودند نه ذاتا نگردند; که شاید
ما نمی خواهد همه همیشه خوب است. من شک دارم که بسیاری از ما دلتنگ کمتر برای
از دست دادن یک مکان فیزیکی از یک ایده است. ما دلتنگ برای جهان است که
برای بسیاری از افراد هرگز وجود داشته است—که در آن وجود دارد که تضمین می کنند که نیازهای اساسی
خواهد بود ملاقات کرد و در جایی که فرزندان ما خواهد یک زندگی بهتر از ما بود. ما
دلتنگ توهم—توهم سوخت رسانی دهه کوته بینانه سیاست
به سادگی از آنجا که ما آن را دشوار است به تصور خودمان را در زندگی حتی یک
کسری از precarity دیگران مواجه اند برای نسل های. در حالی که آن را نمی
آسان است که توهم ممکن است بدترین چیز برای از دست دادن.