انحصارات را از قوانین خود را

Teachout پایان نامه است تحریک آمیز و ساده: که انحصاری شرکت های بزرگ کار یک مستبد موازی سیستم حکومتی و یا به عنوان او می نویسد: در refreshingly بروسقو سبک "انحصار استبداد است." آن است که یک سیستم سرکوبگر خصوصی قدرت است که رقبا و اغلب فراتر از قدرت دولت است. (و آنها آن را می دانم: "در بسیاری از راه های Facebook است و بیشتر شبیه یک دولت از یک شرکت سنتی" مارک زوکربرگ یک بار chirped به Ezra Klein.) شما ممکن است فکر می کنم که یک انحصار است که به شدت تعریف شده به عنوان یک شرکت کاملا مسلط یک بازار است, اما این درست نیست. Teachout معتقد است که زمانی که استاندارد نفت (به عنوان یکی از بزرگترین انحصارات تا کنون) شکسته شد تا در سال 1911 آن را کنترل تنها 65 درصد از بازار نفت است. و ضد تراست عمل آورده شده است در مقابل شرکت کنترل بیش از 5 درصد از بازار خود را. یک انحصار Teachout پیشنهاد سادگی "هر شرکت است که دارای قدرت بسیار است که این مجموعه از نظر تعامل."

Teachout به نظر می رسد مشکل از انحصار از طریق لنز از قانون به جای کسب و کار و یا اقتصاد. او یک استاد حقوق در دانشگاه فوردهام که متخصص در میان چیزهای دیگر, کمپین اصلاحات مالی. قبلی کتاب فساد در امریکاشد, بررسی تاریخچه فساد و همچنین اثرات شهروندان متحد دیوان عالی کشور در مورد داده های شرکت های بزرگ انحصارات متمایز نفوذ سیاسی. شکستن اونا تا فراتر از آن می رود را نشان می دهد که در حالی که انحصار نفری روند سیاسی آن بیشتر خائنانه اجرا می شود سیستم خود را از دولت است. و همه از این نگه داشته است تحت کاری ادامه داده اند و از ظهر توسط خود سیستم حقوقی: مجبور خصوصی داوری.

به عنوان Teachout یادداشت برای آخرین 800 سال باز دادگاه عمومی محاکمه و قضات مستقل شده اند این اساس ما نسبتا کاربردی و فقط سیستم حقوقی. برای بیشتر قسمت ها هر کسی می تواند این اقدامات از یک محاکمه نتایج تبدیل به اطلاعات عمومی و قضات توسط دولت پرداخت می شود. داوری است که البته مخالف این روند است. این یک خصوصی آزمایشی که در آن شرایط تعیین شده توسط بخش خصوصی مذاکره قرارداد, نتایج راز و کسی که در بخش خصوصی می پردازد قاضی. هنگامی که همراه با محرمانه بودن توافق نامه به عنوان آنها اغلب این اقدامات به طور دائم ، این مشکل برای بسیاری از دلایل. یکی این است که محققان در پیدا کردن زمانی که یک داور (قاضی) کار می کند بارها و بارها برای همان کارفرما کارفرما تمایل به برنده شدن در این داوری.

قبل از دهه 1970 داوری نیست که یک تاریخ حقوقی و نبود اغلب استفاده می شود به جز در اجرای كارگري قرارداد. در سال 1974 دیوان عالی کشور شنیده مورد الکساندر v. گاردنر دنور, Co. که در آن Harrell اسکندر مردی بود تحت پیگرد کارفرمای سابق خود گاردنر دنور ادعا او اخراج شده اند بر اساس نژاد. مشکل این بود که الکساندر در حال حاضر از طریق اتحادیه داوری و دادگاه بدوی در بر داشت که او نمی تواند ادعای خود را حقوق مدنی نقض شده است در دادگاه فدرال به این دلیل است. اما دیوان عالی کشور که زمانی که آن را به حقوق مدنی می آید این واقعیت یافتن ظرفیت از دادگاه های فدرال است که به مراتب برتر و نمی تواند از چپ به خصوصی موافقت نامه های قراردادی.

در سال 1979 یک وکیل جوان به نام جی Waks کشف الکساندر و به عنوان Teachout توصیف دیدم یک فرصت را به نام خود در قانون شرکت های بزرگ با واژگون شدن آن است. محدودیت در داوری که الکساندر مندرج اگر ضعیف می تواند انتقال قدرت بسیار زیادی به کسب و کار. او reframed بحث بیش از داوری به عنوان یکی از کاهش هزینه های دادخواهی. آن را در خط با مشابه دیگر نئولیبرالی استدلال حقوقی از زمان است که به ترتیب اولویت "بهره وری" در مسائل کسب و کار. در سال 1991 یک مورد دیگر در مورد داوری آورده بود به دیوان عالی کشور. آن را نگران یک مرد رابرت Gilmer که امضا موافقتنامه داوری زمانی که او شروع به کار برای یک شرکت سرمایه گذاری. او ادعا کرد که او شلیک تشکیل تبعیض سنی و در نتیجه به عنوان یک حقوق مدنی و ماده باید در دادگاه حل شود. این بار دادگاه دیدم چیز متفاوت: این احساس او آگاهانه به قرارداد وارد شده و در نتیجه رد استدلال خود ، Antonin Scalia, نوشتن برای اکثریت گفت که الکساندر نبود قابل استفاده در هنگام برخورد با خصوصی قرارداد.

مشکل Teachout می بیند با این تصمیم این است که "در قلب Scalia منطق در Gilmer مورد و کل سری از موارد مربوط به موافقت نامه داوری است از انتخاب است." Scalia تصمیم استراحت در این فرض است که اگر کسی نشانه های قراردادی است که قاطعانه عمل از آزادی است. (این است که بیشتر یا کمتر از یک داستان: هر کسی که در واقع وارد یک قرارداد برای گفتن کابل اینترنت یا کار با بارگذاری می داند که وجود دارد این است که هیچ فرصتی برای مذاکره بیشتر موافقت نامه.) این Gilmer تصمیم سبز روشن Waks و دیگر شرکت های بزرگ وکلا به گسترش استفاده از موافقت نامه داوری به طور موثر سلب تعداد زیادی از کارگران از حقوق خود است. هنگامی که صورت گرفت تصمیم Teachout یادداشت تنها 2 درصد از قرارداد کار به حال اجباری بند داوری. امروز بیش از نیمی از بخش خصوصی nonunion قرارداد آنها را به عنوان به خوبی به عنوان دو سوم از تمام شرکت های بزرگ. کل حقوقی خصوصی سیستم در حال حاضر وجود دارد به طور کامل کنترل می شود توسط بزرگ انحصاری شرکت های بزرگ.

موافقت نامه داوری را تنها بدست مطلب سرکوبگر و مشابه به عنوان شرکت های بزرگ به طور فزاینده ای ادغام و انحصار بازار. یکی از نمونه های جدید "بازنده-می پردازد" مقررات که در آن حزب است که از دست می دهد و مجبور است برای پرداخت هزینه های داوری و سایر هزینه وکیل برای برنده حتی اگر مورد جدی حقوق مدنی نقض و یا بازنده ضعیف است. این البته مانع از کارکنان و مصرف کنندگان از افزایش شکایت در وهله اول. هنگامی که یک شرکت فکر می کند از جدید سوء استفاده از بند همه دیگران پرش در هیئت مدیره. "بارگذاری بدون درز و دیگر شرکت های فن آوری," Teachout می نویسد: "شده اند outdoing یکدیگر در نوشتن بیشتر شدیدی بند داوری."

در 40 سال گذشته ، lax ضد تراست اجرای تشویق تمرکز بازار تقریبا در هر thinkable بازار از کارت های اعتباری به بانکداری, آب نبات, خرده فروشی, تلفن همراه, گوشی, دارو, کتاب, چاپ و نشر دفاع پیمانکاری در بیمارستان ارائه دهندگان رای گیری, ماشین آلات, لوازم اداری, و بیشتر. استفاده از داوری به طور مستقیم مربوط به رشد قدرت انحصارات. اگر انحصار کسب و کار توطئه علیه مشتریان خود و یا تبعیض علیه کارگران خود را در راه است که ممکن است می گویند تشویق شهروندان و قانونگذاران به از بین بردن آن انحصار قدرت—اثر داوری است که ما هرگز از آن است. سکوت اجازه می دهد تا انحصارات به ادامه تا حد زیادی عاری از انتقاد و موشکافی.