ما در حال حاضر درگیر یک کار برکنار شده و بحث های عمومی در مورد این که آیا آن را مناسب برای تماشا و/یا گردش تصاویر سیاه و سفید از مردم به قتل توسط پلیس و دیگر nonstate قاتلان. فیلم می خواهم که از کشتار Ahmaud Arbery در حال تماشا و گردش بدون در نظر گرفتن کنندگی بحث شفاعت در غیر این صورت من فکر می کنم این پرسش"ما باید تماشا کنم؟"—در حال حاضر نتواند نقطه. نه چرا این فیلم ها در حال تماشا? به طور خاص, چرا مردم سفید ادامه به موارد برای تماشای آنها ؟
مرکزی به استدلال برای تماشای این فیلم ها است این ایده که بینندگان begets عدالت و یا به نحوی بر این تصور است که سیاه و سفید زندگی می کند و مهم است که زندگی سیاه است grievable (ذهن هرگز که افراد به مدت طولانی در یک حالت ثابت از غم و اندوه و عزاداری بیش از خشونت negations از زندگی ما قوم و خویش). این استدلال بود محور از یک مقاله که اخیرا منتشر شده در رهگیری این استدلال که بدون این ارتباط "وجود دارد که به ندرت عمومی و رسمی به رسمیت شناختن است که گرفتن یک زندگی را به سادگی از آنجا که فرد را در سیاهی یک بی عدالتی است." یک نسخه از این منطق بیان شده در این مطلب خنثی زبان "پاسخگویی" و یا گزارش به عنوان توجیهی برای آن گسترده گردش و تکرار از طریق رسانه های سنتی. اما ترجمه منفعل شاهد به ساختاری (یعنی تنبیهی) عدالت یک ایده است که به غلط آن را به عنوان قدیمی است: این بسیار منطقی مستقر در مبارزات علیه استعمار جنایات در, برای مثال, کنگو, Free State در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم.
عکس های گرفته شده توسط دختر ایرانی آلیس Seeley هریس به تصویر کشیده کنگو بومی دستبند به دست در زنجیر و یا با قطع دست یا پا دومی بود که گلوله-صرفه جویی در مجازات برای بردگی کارگران که موفق به دیدار با مجموعه سهمیه لاستیک عاج یا روغن نخل. تصاویر منتشر شده توسط کنگو اصلاحات انجمن (که شعبه آمریکایی شمارش W. E. B. du Bois و مارک تواین در میان اعضای آن) به عنوان یک نمونه از طرفدار الغای برده داری شاهد در یک مورد در برابر پادشاه لئوپولد دوم وحشیانه مدیریت از مستعمره به عنوان شخصی خود را در کشت و زرع. به دلیل بین المللی تبلیغات تلاش و هدف طبیعت هماهنگ و مکمل تلاش های لئوپولد خود را از دست داده مستعمره در سال 1908. اما یک hyperfocus در منطق است که مسلما تسهیل موفقیت مبلغ بصری کمپین مبهم مناسب قرار گرفتن به انسان دوستانه عکس در سفید خیالی.
در علاوه بر این به شکل ایده از "آگاهی رسانی" که ما بازگشت به, بشردوستانه تصویر می کند دو چیز مهم است. برای اولین بار این اجازه عاطفی فاصله از طریق تولید یک دور "دیگر." با ساخت شناخته شده رنج می برند گفت: "دیگر" و جذب آن را به عنوان خود (آنچه ممکن است شروع به تماس و نوع دوستی و یا همدلی) "این درد و رنج occluded دیگر را محو" می نویسد: Saidiya هارتمن در صحنه از انقیاد: ترور برده داری و خود در آمریکای قرن نوزدهم. که در آن همدلی وجود دارد آن است که به اندازه کافی فوری به حرکت سفید مردم به واقع به دنبال کاهش شاهد درد و رنج است. آن را در خدمت در واقع به عنوان یک reinscription سفید برتری: یک reification از مرز بین سفید و سیاه "دیگران" از طریق منفعل و تماشاچی شاهد و اجرای مسابقه از طریق خشونت.