داستان واقعی از آزاد و برده زانو در لینکلن پا

وجود دارد خیلی بیشتر به اسکندر زندگی علاوه بر ارتباط خود را با الیوت. او به بردگی غرب St. Louis با آنها او تا به حال 10 کودکان است. هر چند ما نمی دانم زیادی در مورد زندگی شخصی خود تجربه دیگر آمریکایی های آفریقایی تبار به ما اجازه می دهد به قطعه با هم شمار وفاداری و وابستگی های موجود به الکساندر. آن است که به احتمال زیاد او تا به حال روابط به محلی سیاه جوامع است که در حال ظهور در 1840s به شبکه های آمریکایی آفریقایی تبار وزرای مانند جان بری Meachum که افتتاح یک مدرسه برای کودکان آمریکایی در اولین کلیسای باپتیست. زمانی که مدرسه رشد به بیش از 300 دانش آموزان مقامات محلی نقل مکان کرد و به سرعت به آن نزدیک کردن و متهم Meachum از تکان دهنده مشکل است. به جای پنج بیشتر مدارس باز در کلیساها در سراسر شهرستان. میسوری پس از آن تصویب سختگیرانه سواد قانون در سال 1847 که منع هر مدرسه آموزش از دانش آموزان سیاه پوست و همچنین ممنوع برگزاری کلیسا خدمات بدون حضور یک پاسبان یا افسر پلیس است. در پاسخ Meachum ایجاد یک مدرسه جدید در یک بارج در می سی سی پی رودخانه, فراتر از رسیدن به امور قضایی است. دانش آموزان روزانه تبدیل توسط قایق به آزادی مدرسه.

آمریکایی های آفریقایی مانند دیگر مهاجران به غرب آمریکا ساخته شده جهان خود را هنگامی که و که در آن آنها می توانند. سکوت فراری برده سکون و عریانی از این رقم از آرچر الکساندر در رهایی یادبود ممکن است به خوبی منعکس کننده قطعات آفریقایی زندگی که سفیده قادر به دیدن اما آنها اشتباه باید برای فضای خالی و یا عدم وجود صدا. الیوت نمایندگی اسکندر فرصت را برای حفاظت از اسارت اما الکساندر همچنین ارائه الیوت راهی برای حفظ او در حال رشد تعهدات به عدالت نژادی و مذهبی و لیبرالیسم. آنها وعده داده شده یکی دیگر از سند چشم انداز گسترده از جامعه است که تنها می تواند دیدم—و شاید هنوز هم هستند فقط دیده می شود—به عنوان جزئی و ناتمام است.

زمانی که الیوت بازدید مجسمه ساز توماس توپ در ایتالیایی استودیو در سال 1869 جاسوسی او یک مجسمه های ایجاد شده پس از لینکلن مرگ شامل رئیس جمهور و یک "ایده آل شکل یک برده پوشیدن آزادی cap." او پرسید که آیا توپ ممکن است علاقه مند در ایجاد چیزی مشابه برای Freedmen مراسم یادبود جامعه اما او درخواست دو تغییرات. اول به جای "دریافت هدیه ای از آزادی منفعلانه," الیوت درخواست شده است که برده بود "کمک به شکستن زنجیره ای است که تا به حال او را محدود." دوم او فرستاده یک عکس از آرچر الکساندر: به جای ایده آل, برده, او می خواست سيماي دیرین خود کارمند.

الیوت nursed الکساندر در آخرین روزها برای پرداخت هزینه های خود و حصول اطمینان از مراقبت های پزشکی مناسب. پس از اسکندر مرگ الیوت ریاست در تشییع جنازه او در آفریقا Methodist Church و پرداخت هزینه های کفن و دفن.

برای مطمئن شود, الیوت سفید بود نخبگان خود را در زمان. خاطرات خود را از الکساندر عمیقا نژادپرستانه و زبان او استفاده می کند به شدت تشویق. هر دو او و الکساندر پیمایش آبهای تیره به سوی آینده می تواند آنها را ببینید و یا حتی به طور کامل تصور کنید. اما وضعیت ما هیچ کمتر ابری? کنگره النور هولمز نورتون و یک محله انجمن جوان آمریکایی های آفریقایی تبار می خواهید رهایی یادبود حذف برخی از آرچر اسکندر فرزندان فکر می کنم این مهم است که به ترک آن را در محل در حالی که دیگران (از جمله فرزند ارشد دختر محمد علی بود که یک دور از نوادگان اسکندر) پیدا کردن آن را توهین آمیز. سیاستمداران برجسته نیز وزن در حد قابل پیش بینی تر راه. اما از آن است که عمیق تردید در میان آمریکایی های آفریقایی تبار و درد در آن نشان داد که در معرض کسب و کار ناتمام ما نژادی و سیاست است.

به عنوان الیوت ابراز آن:

در اینجا هیچ بی طرفی قضات هیچ منصفی شاهد به مشاهده و یا ضبط حقایق است. درست فکر مردان به سختی می تواند بگوید که در آن خطوط از سمت راست و اشتباه عبور هر یک از دیگر. زندگی در سنت لوئیس تمام وقت و بلند و دانستن بسیاری از کسانی که درگیر در این نزاع در هر دو طرف با خودم فکر کردم دیدم هر دو طرف به عنوان آنها واقعا بودند اما در حقیقت من تو را دیدم نه. عوارض عمل و انگیزه هر دو سمت راست و اشتباه شدند, گذشته, پیدا کردن. یک چیز مطمئن است: که حق غالب در گذشته است.

اسکندر پاسخ باقی مانده است نگران کننده است. زمانی که الیوت به او نشان داد یک عکس از بنای تاریخی پس از نصب آن و به او گفت که او خواهد بود برای همیشه لطفا برای به یاد, کنار, آبراهام لینکلن, سالمندان مرد ظاهرا "خندید بیش از همه است." الیوت را بازگویی ادامه می دهد: "او در حال حاضر sobered پایین و گفت: 'در حال حاضر i'se یک مرد سفید پوست! در حال حاضر i'se رایگان! من از خداوند خوب است که او 'livered من از تمام مشکلات من و i'se زندگی می کردند به این را ببینید.'"

وزیر در زمان این پاسخ به عنوان شادی صمیمانه و قدردانی است. اما آن را مسخره? تلخی? و یا برخی دیگر از احساسات است که اسکندر نمی تواند بیان داخل احسان مرزهای ارتباط خود به خود سفید منوال ، آیا ما حرکت مجسمه ها و یا نگه داشتن آنها در جای تاریخ ما در همه پیچیدگی آن نیاز به باقی می ماند در چشم ساده. ما نمی توانیم قفل آن را پشت دیوار و یا مانع آن با سیمان. ما نیاز به حرکت از طریق آن محل درد تا زمانی که مجسمه خود را تبدیل به بی ربط.